Empordà DO

Rodzaj: 

Apelacja klasy DO (Denominación de Originen) od 1972 roku.

Położenie: 

Apelacja obejmuje swoimi przepisami obszar w północno-wschodniej części Katalonii, w prowincji Girona. Teren ten jest też kojarzony z plażami i turystyką – Costa Brava.

Generalnie region rozciąga się od miasta Figueres na północy do granicy francuskiej i francuskich regionów winiarskich Banyuls i Côtes du Roussillon w pobliżu Morza Śródziemnego. DO przecina rzeki Muga, Llobregat i Manol.

Szczepy: 

Dopuszczone odmiany winogron

Białe

• white grenache
• macabeo
• muscat
• muscat d'alexandria
• chardonnay
• gewürztraminer
• malvasia
• piquepoul
• sauvignon blanc
• xarel·lo
• white carignan (eksperymentalna)

Czerwone

• carignan
• grenache
• cabernet sauvignon
• cabernet franc
• merlot
• mourvèdre
• tempranillo
• syrah
• hairy grenache
• gray grenache
• marselan (eksperymentalna)

Klimat: 

Klimat jest śródziemnomorski, z wpływem wilgotnych wiatrów z południa i zimnych wiatrów z północy, zwłaszcza z Tramontany, które czasami osiągają prędkości 120 km/h.

Wiatr ma zasadnicze znaczenie dla procesu produkcji wina, ponieważ znacznie ogranicza występowanie mączniaka, a także szkodników, dzięki czemu uprawa ekologiczna staje się łatwiejsza.

Średnia roczna temperatura wynosi 16°C, maksymalnie 29°C a minimalnie 1,5°C. Opady występują głównie zimą i wiosną i wynoszą od 600 do 700 mmilimetrów rocznie.

Gleby: 

Winnice zlokalizowane są na ciemnych glebach, z pewną zawartością wapnia, luźnych, dobrze odwadniających i ubogich w materię organiczną. W pobliżu wybrzeża, a także w górzystych regionach w pobliżu granicy z Francją, znajduje się pewna ilość granitów.

Historia: 

Archeolodzy sugerują, że winorośl została po raz pierwszy sprowadzona na te obszary przez Fenicjan w V wieku przed naszą erą. Przez kolejne wieki do rozwoju upraw przyczynili się starożytni Rzymianie a następnie, w ogromnym stopniu, benedyktyni. Pierwsza pisemna dokumentacja pochodzi z 1130 roku i była traktatem o winie napisanym przez ojca Pere de Novasa w klasztorze Sant Pere de Rodes. W połowie XX wieku winiarnie były głównie spółdzielniami nastawionymi na tanie, masowe wytwarzanie wina. Pod koniec lat 90 i w pierwszej dekadzie XXI wieku skupiono się głównie na poprawie jakości wina. Udało się to dzieki mniejszym, lokalnym winnicom, a trend utrzymał sie do dzisiaj.