Pinot grigio

Mutacja czerwonego pinot noir, pochodzi z Burgundii. Do Włoch (pinot grigio) i Węgier (szurkebarat) odmiana ta dotarła w XIV wieku, na początku XVlIl wieku pojawiła się w Palatynacie. Obecnie w Niemczech na wino uzyskane z tego szczepu używa się równolegle terminów rulander (dla win półsłodkich) lub grauburgunder (dla win wytrawnych). W Czechach i na Słowacji szczep znany jest pod nazwą rulandské šedé. Jest to podstawowa odmiana alzacka (prawie 15% upraw), a wina z niego uzyskane znane były do końca ubiegłego wieku pod nazwą tokay d’Alsace (wino to nie ma żadnego związku z winem tokajskim). Pinot grigio jest szczególnie popularny w północnych regionach Włoch, takich jak Trydent – Górna Adyga i Friuli – Wenecja Julijska.

Wino jest pełne ciała, dość okrągłe, znakomite do cielęciny, sznycli cielęcych, risotto, jagnięciny i drobiu. Bogaty vendange tardive jest idealny do foie gras.